ای روح خــدا بـه چـشـم حـیـدر            ای پـــارۀ پــیــکــر پـــیــمــبـــر
ای مـادر وحـی و دخـتـر وحـی            ای لـــیـــلـــۀ قــــدر حــــیِّ داور

عـیـسـای مـسـیـح کرده تعـظـیـم            اول به تـو بـعـد از آن به مــادر

یک دفتر وصف تو است قـرآن            یـک سـطـر مـدیـحـۀ تـو کـوثـر
قـــرآن مــحــمـــد اسـت رویـت

وحـی است هـمـاره گـفـتـگـویت
مـا تـشـنـه، ولایـت تـو آب اسـت            ما خشکی و بذل تو سحاب است
بـی سـایـۀ تـو خــدا گــواه اسـت            گـلـزار بـهـشت هم سـراب است
پـوشـیـده تـریـن رمــوز خـلـقـت            در چـشـم تـو مـثـل آفـتـاب است
یک لاله ز باغ تو است عصمت            یک خوشه زخرمنت حجاب است
جـبـریـل بـه مـحـضـر تـو بـانـو

بـا عـرض ادب زده اسـت زانـو
خــالــق بـه تـو افــتــخــار دارد            خــلـقـت ز تــو اعــتــبــار دارد
بــا دیــدن صــورتـت مــحــمــد            در ســیــنــه دلــش قـــرار دارد
تـن بـا نـگـه تـو مـی شـود روح            روح از نــفـسـت بـــهـــار دارد
هر کس که به مهر تو است خرسند            کــی بــیــم ز خــشــم نــار دارد
ای عــصـمـت مـطـلــق الــهــی

در حـشـر تو راست پـادشـاهـی
ای ســائـل فـضـه ات کــرامـت            ای مـــادر شـیـعــه تـا قـیــامـت
نــازد بـه تـو ای تــمـام ایــمــان            تــوحــیــد و نـبــوت و امــامـت
تـــو در دل مـــایـــی و دل مـــا            دارد بــه مــدیــنــه ات اقــامـت
قــرآن بـه تـو مـتــکـی هـمــاره            ایـمـان ز تـو یــافـتــه ســلامـت
اســـلام رهــیـــن زیــنــبـیــنــت

دین یـافـت حـیـات از حـسـیـنت
در کـوی تو رهـسـپـار خورشید            با مـهـر تو نـور بـار خـورشـیـد
مـنـظـومـه ای از چـهـارده مــاه            داری به بـغـل چـهـار خـورشیـد
هــر قــطــرۀ تـو هـــزار دریــا            هـر ذرۀ تـو هــزار خــورشـیــد
از نـور تو خـلـق شـد که تـابـیـد            بـر قــلــۀ روزگــار خــورشـیــد
ای مـــــادر آفــــتـــاب زهـــــرا

در حـشـر بـه مـا بـتــاب زهــرا
تــا بـــوده و هــسـت آفـــریـــده            زن چـون تـو خـــدا نـیــافــریــده
احـمـد ز بـهـشـت لـحـظه لحـظه            بـــوی نــفــس تــو را شــنــیــده
الــحــق کـه نـبــی نـدیـده هـا را            در روی نــــدیــــدۀ تـــو دیــــده
احـمــد تـو و تـو مـحـمـد اسـتـی            ایـن گـونـه خـبـر به مـا رسـیـده
ذکـر تـو چـراغ مـحـفـل مـاست

دیــوار تــو کــعــبـۀ دل مـاسـت

ای دخـت رســـول و مـــادر آل            ای وقـت عـروج بـر عـلـی بـال
ای مـصـحــف سـیــنـۀ مـحــمــد            شـد حـرمت تو چـگـونـه پـامـال
قــامـت الــف صـحــیـــفـۀ نــور            دردا که ز کــوه غــم شـدی دال
چـون شـد که در آسـتـانـۀ وحـی            با آن همه شـور رفـتـی از حـال
ای یــاس کـبــود گـلـشـن وحــی
گـردیـده خـزان بـه دامـن وحـی
ای طـایـــر عـــرش آشــیـــانــه            چـون شـد که فـتـادی از تـرانــه
گــلــزار جــنــان کـجــا و آتـش            حــوریــه کــجـــا و تـــازیــانــه
از اجــر رســالـت نــبـی مــانــد            بــر لالــۀ عـارضـت نــشـــانــه
آن شعله که سوخت خانه ات را            از ســیــنــۀ مـا کــشــد زبــانــه
مـا ســوخـتـگــان ایـن شـراریـم
تـا صبـح ظـهــور بـی قــراریـم
بـس تـیـر غـمـت به دل رسـیـده            مـانـنـد کــمــان قـدت خــمــیــده
چون ناله که در درون شدی حبس            چـون اشـک کـه اوفـتـد ز دیـده
ای یـاس بـهـشـت قــرب احـمــد            کـی بـا لـگـدت ز شـاخـه چـیـده
بـــا یـــاد کــــبــــودی رخ تــــو            رنـگ از رخ مـهـدیـت پــریــده
دل زخمی زخـم سـیـنـۀ تو است
شـهـر دل مـا مـدیــنـۀ تـو اسـت
سـوگـنـد بـه آخـریـن نــگــاهـت            سـوگـنـد به طـفــل بـی گـنـاهـت
سـوگـنـد به پـهـلـوی شـکـسـتــه            ســوگـنــد بـه بــازوی سـیـاهـت
سـوگـنـد به صـبـح درد خـیـزت            سـوگـنـد بـه اشـک شـامـگـاهـت
در صـورت مـاسـت درد سـیـلی            در سـیـنـۀ مـاسـت سـوز و آهت
مـایـیــم و ســرشـک مــاتــم تــو
تــقــدیـــم تـو اشــک مـیـثــم تــو